Arka çapraz bağ (AÇB) yaralanmalarının tedavisi son yıllarda büyük yol katetmiştir. Arka çapraz bağ rekonstrüksiyonu sonrası kötü klinik ve fonksiyonel sonuçlar bildirilen öncü çalışmaların aksine, güncel seriler anatomik rekonstrüksiyon, dinamik breysler ve yapılandırılmış fizik tedavi protokolleriyle tedavi edildiğinde ön çapraz bağ (ÖÇB) rekonstrüksiyonlarına benzer sonuçlar beklenebileceğine işaret etmektedir. Bu iyileşme, anatomik rekonstrüksiyon tekniklerinin gelişmesine, dinamik ortez teknolojilerine ve yapılandırılmış fizik tedavi protokollerine bağlanmaktadır. Fonksiyon görmeyen arka çapraz bağın, instabilite yaratarak diz kinematiğinde diz kinematiğini bozduğu, medial ve patellofemoral kompartmanlarda yük aktarım mekaniğinin bozulmasına neden olduğu ve osteoartrit gelişiminin artmasıyla ilişkili olduğu bilinmektedir. Birinci ve ikinci derece AÇB yaralanmaları, fonksiyonel rehabilitasyon ve dinamik breyslerle etkin bir şekilde tedavi edilebilmektedir. Üçüncü derece izole AÇB yaralanmaları veya eşlik eden bağ veya menisküs yaralanmaları olan AÇB yaralanmaları klasik cerrahi endikasyonlardır. Tedavi sonrası spora dönüş süresi, uygulanan tedaviye, yapılan sporun türüne, eşlik eden ek yaralanmalara ve rehabilitasyon protokolüne göre şekillenmektedir.