Ön çapraz bağ (ÖÇB) rekonstrüksiyonu sonrasında ortaya çıkan rezidüel rotasyonel instabilite, özellikle yüksek düzey sporcularda greft yetmezliği ve suboptimal performansın önemli bir nedenidir. Diz anterolateral yapılarının, özellikle anterolateral ligament (ALL) ve iliotibial bant kompleksi, tibial internal rotasyonun kontrolünde belirgin katkı sağladığı gösterilmiştir. Son yıllarda yapılan biyomekanik ve klinik çalışmalar, ÖÇB rekonstrüksiyonuna eklenen lateral augmentasyonların -başta lateral ekstra-artiküler tenodez (LET) ve ALL rekonstrüksiyonu (ALLR) olmak üzere- pivot-shift kontrolünü iyileştirdiğini, greft üzerindeki yüklenmeyi azalttığını ve revizyon oranlarını düşürdüğünü göstermektedir. Bu derlemede, sporcularda uygulanan lateral augmentasyon prosedürlerinin anatomik temelleri, endikasyonları, cerrahi teknik farklılıkları ve güncel sonuçları kapsamlı biçimde değerlendirilmektedir.