Posttravmatik bacak boyu kısalıkları, uzun kemik kırıklarının komplikasyonu olarak ortaya çıkan ve hastaların yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen bir durumdur. Etiyolojide yanlış kaynama (malunion), kaynamama, enfeksiyon ve kaynamama, büyüme plağı yaralanmaları ve avasküler nekroz gibi faktörler rol oynar. Çok parçalı yüksek enerjili kırıklarda ameliyat sırasında dikkatli olunmazsa kolaylıkla kısalıkla karşılaşılabilir. Literatürde, femur ve tibia kırıklarından sonra %5-15 oranında anlamlı uzunluk farkı (>2 cm) bildirilmiştir. Posttravmatik kısalık tedavisinde en sık kullanılan yöntemler sirküler eksternal fiksatör, unilateral eksternal fiksatör, çivi eksternal fiksatör kombinasyonu, plak vida ve eksternal fiksatör kombinasyonu ve manyetik intramedüller çivilerle yapılan uzatmalardır. Günümüzde kullanılan bu yöntemlerin hepsi distraksiyon osteogenezisi prensiplerine dayanmaktadır. Hangi yöntemi kullanırsak kullanalım posttravmatik kısalıklarda uzatma yapılacağı zaman normale göre daha fazla komplikasyonla karşılaşma riskimiz vardır. Geçirilmiş travma veya cerrahiye bağlı olarak artık anatominin normal olmadığı ameliyatın her aşamasında akılda tutulmalıdır. Shanz çivisi ve tel uygulamaları dikkatlice yapılmalıdır. Teknik olarak her ne kadar zor olsa da başarı oranı %90`lara ulaşan uzatmalar yapılabilir.