Uzuv uzatma cerrahileri, özellikle İlizarov`un 1950`lerde tanımladığı `Distraksiyon Osteogenezis` yöntemiyle yaygınlaşmış ve gelişmiştir. Ancak geleneksel yöntemlerin komplikasyonları ve hasta konforundaki zorluklar, daha az komplikasyonlu, hasta memnuniyetini artıran tekniklerin geliştirilmesini gerekli kılmıştır. Bu süreçte intramedüller çiviyle yapılan uzatma teknikleri öne çıkmıştır. Özellikle motorize sistemlerin kullanımıyla cerrahi süresi kısalmış, komplikasyonlar azalmış ve hasta memnuniyeti artmıştır.