Osteotomi, kemiğin cerrahi olarak kesilmesi veya bölünmesi işlemidir ve tedavi amacıyla kullanımı Hipokrat`a kadar uzanır. İlizarov`un distraksiyon osteogenezisini tanımlamasıyla kemik uzatma cerrahisinde kullanılmaya başlanmıştır. Kemik uzatma cerrahisinde düşük enerjili osteotomiler tercih edilir; bunlar periosteal ve endosteal dolaşımı koruyarak kemik iyileşmesini destekler. Kortikotomi (İlizarov tekniği) periost ve endosteal dolaşımı koruyarak motor kullanmadan osteotomi yapılmasını sağlar. Multidril delik osteotomisi (De Bastiani tekniği), kortikotomi osteotomisine göre daha planlı bir osteotomi hattı oluşturur, istenmeyen kırık riski kortikotomiye göre daha düşüktür. Gigli testere osteotomisi (Afgan tekniği) subperiosteal tünel aracılığıyla düz bir osteotomi hattı sağlar. Özellikle derotasyon cerrahilerinde kullanılır ancak teknik olarak daha zordur. Tüm tekniklerde yumuşak dokuya saygılı minimal yaklaşımlar ve osteotomi yerinin doğru seçilmesi kemik uzatma cerrahisinde başarılı sonuçlar sağlar.